Nieuw onderkomen

2009 is begonnen en de huidige URL kan dus echt niet meer..

Het blog zal in het vervolg te vinden zijn op:

http://clint5047.wordpress.com

Alle oude berichten zijn inmiddels ook op het nieuwe adres beschikbaar.

Update je bookmarks!

Oudjaar, Nieuw jaar en de afsluiting van dit blog

Oudjaar
Op oudejaarsdag moest Jess gewoon werken en heb ik dus niets speciaals gedaan.. gewoon de dagelijkse dingen: uitslapen tot Riley me wakker maakte, voor Riley zorgen en een beetje tv kijken. Toen Jess thuis kwam hebben we ons even snel omgekleed en zijn we naar East Lansing gereden.

Daar zouden we in een hotel overnachten met een drietal vrienden om zo niet 's nachts nog dronken naar huis te hoeven rijden. Rond een uurtje of zeven verlieten we met zijn zessen (de groep was al groter) het hotel en zijn we bij mijn favoriete Ierse pub in East Lansing, Dublin Square, wat gaan eten en drinken. Ik heb een heerlijke kabeljouwfilet met Garlic Mashed Potatoes en groene boontjes gegeten. Voor de gelegenheid hadden ze een speciaal menu, dat was op zich jammer, aangezien hun kaart normaal zo onwijs goed is. Bij het eten konden twee Imperial Pints Stella Artois niet ontbreken, natuurlijk!

Na het eten zijn we weer even snel naar het hotel gelopen, het was erg koud en een paar mensen waren hun jas vergeten.. Daar hebben we nog even een drankje gedaan. Jess heeft snel wat van haar Passoa gedronken en ik heb mijn laatste drie Grolschjes gedeeld met Kevin en Glenn.

Daarna zijn we naar een bar genaamd Beggars Banquet gegaan, hier heb ik samen met Kevin en Glenn de rest van de avond pitcher na pitcher van het speciaalbier Spaten weggewerkt. Was volgens mij een mooie 7-7,5 procent bier. Heerlijk!

Uiteindelijk zijn we weer in het hotel beland, waar ik snel in slaap ben gevallen. Jess had minder geluk, wat ik me ook voor kon stellen, we lagen uiteindelijk met zijn achten in een hotelkamer voor maximaal vier personen. Rond een uurtje of vijf was Jess het wakker liggen zo zat dat ze twee minuten lang bezig is geweest om mij wakker te krijgen, waarna we toch maar naar huis zijn gereden. Wij waren ook de enigen die dat konden, de rest woonde allemaal minstens anderhalf uur rijden weg.

Al met al was het een hele leuke jaarwisseling!

Nieuwjaar
Op Nieuwjaarsdag werden we al veel te vroeg door Riley wakker gemaakt. Nadat we haar weer eventjes hadden opgesloten zijn we weer in slaap gevallen, gelukkig. Ik had een enorme kater na al dat speciaal bier, dus mijn dag begon erg rustig. We zijn uiteindelijk naar Gaye & Dale, vrienden van de familie gegaan om THE GAME te kijken. Michigan State speelde tegen uuh.. iemand voor één of andere cup. Zoals je begrijpt, mijn interesse voor American Football is nul-komma-nul.

s' Avonds zijn Jess, Dana en ik even snel wat gaan eten bij Jordan's werk, waarna we een filmpje hebben gehuurd en de rest van de avond lekker op de bank hebben gelegen. Een standaard katerige nieuwjaarsdag dus, nou ja, op de 'we-moeten-alle-oliebollen-die-nog-over-zijn-opeten' na dan ;)

De reis terug
Op zaterdag kwam dan ook het moment dat ik weer terug moest naar Nederland. Ik zou met Air France naar Parijs vliegen en dan met KLM naar Amsterdam. Mijn indruk van Air France is hetzelfde als mijn indruk van Frankrijk: prima maatschappij (/land), jammer dat er Fransen werken (/wonen).

Er waren bij het inchecken al allerlei problemen. De Air France medewerkers mogen blijkbaar niet in het KLM systeem en ik kon dus in eerste instantie niet ingecheckt worden voor mijn tweede vlucht. Pas nadat ik boos werd kon er iets gedaan worden. Het is toch compleet belachelijk? KLM en Air France zijn ÉÉN bedrijf. Wat is dat dan voor een onzin: 'we kunnen niet in het reservering systeem van KLM'. KLM zou niet eens een apart systeem moeten hebben!!!

Toen de vlucht.. Allemaal prima tot na het eten. Daarna heb ik vijf uur lang niemand meer gezien van Air France.. Geen drinken, geen snack, niets. Bij KLM (ZELFDE MAATSCHAPPIJ!) komen ze constant langs met water en sinaasappelsap en krijg je ook nog tussendoortjes.
De mevrouw naast mij was trouwens één van de twee typische 'francaises'. Voor degenen die niet weten waar ik het over heb: de eerste variant is een bloed mooie vrouw, de tweede variant is een 'het' met een snor, veel okselhaar en een riekende odeur.. Needless to say, I didn't get the first one ;)

Toen ik op Parijs aankwam, begon de ongein pas echt. Ik had een uur om bij mijn volgende vlucht te komen. Wat een hel. Niemand daar spreekt Engels. Ik ben door weet ik hoeveel achterlijken in het Frans afgeblaft. Ik zal jullie het gros daarvan besparen (ik word nog wit heet als ik er over nadenk). Eén voorbeeld was de security check. De dingen die daar misgingen:
1. Fransen zijn achterlijk. Al drie jaar mag je geen vloeistoffen meenemen. Overal staan borden. EN TOCH PROBEREN ZE HET. Resultaat: Clint staat ruim 20 minuten in de rij.
2. Franse security gasten zijn *&(%^-lijers. Ze houden er een aparte manier van werken aan over. Zo mochten een tal van mensen voordringen omdat ze hun vlucht moesten halen.. Dat mijn vlucht in 10 minuten zou vertrekken kon hun echter hun reet roesten.
3. Ze spreken alleen Frans en zijn niet duidelijk. Overal hangen borden van zaken die op de band moesten voor een X-ray. Schoenen stonden daar NIET bij. Ik hield mijn schoenen dus aan en wilde door de metaaldetector gaan. Begint die hond van een security lul toch tegen me te schreeuwen in het Frans. Belachelijk.

Ik moet ook zeggen dat ik tegen een vrouw (niet security) die bij de luchthaven werkte even uit mijn slof geschoten ben. Het was haar 'taak' om heel ongeïnteresseerd aan een X aantal mensen te vragen of ze vloeistoffen bij zich hadden. Ik was één van haar slachtoffers en dus begon ze een heel verhaal tegen mij, in het Frans. Ik had er al schoon de pest in dus ik, enigszins onbeschoft in het Engels: 'WHAT!?'. Waarop ze haar verhaal begon in het .. laten we het Engels noemen. 'Dzjou u haff aany Liquiddz?'. Waarop ik, nog steeds geïrriteerd, antwoorden: 'No I do not'. Daarmee was voor mij de kous af en ik wilde doorlopen. De vrouw vond het echter nodig om het woord 'vloeistoffen' aan mij uit te leggen. Geen goed idee als ik al 19 uur op ben. Halverwege onderbrak ik haar dan ook met: 'Does it look like A) I am some ignorant fuck who can't read and B) I have never travelled before? I do not need you to explain the word liquid to me, thank you very much, now leave me the hell alone'.

Ik vlieg NOOIT meer via of naar Parijs CDG. NOOIT. MEER.

Afsluiting
Dit is alweer het einde van de tweede blog reeks. Voor mijn volgende reizen doe ik dit zeker weer! Al zal ik een nieuwe URL moeten kiezen, aangezien 2008 over is. Tegen die tijd zal ik dat hier echter neerzetten!

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!