Nieuw onderkomen

2009 is begonnen en de huidige URL kan dus echt niet meer..

Het blog zal in het vervolg te vinden zijn op:

http://clint5047.wordpress.com

Alle oude berichten zijn inmiddels ook op het nieuwe adres beschikbaar.

Update je bookmarks!

Oudjaar, Nieuw jaar en de afsluiting van dit blog

Oudjaar
Op oudejaarsdag moest Jess gewoon werken en heb ik dus niets speciaals gedaan.. gewoon de dagelijkse dingen: uitslapen tot Riley me wakker maakte, voor Riley zorgen en een beetje tv kijken. Toen Jess thuis kwam hebben we ons even snel omgekleed en zijn we naar East Lansing gereden.

Daar zouden we in een hotel overnachten met een drietal vrienden om zo niet 's nachts nog dronken naar huis te hoeven rijden. Rond een uurtje of zeven verlieten we met zijn zessen (de groep was al groter) het hotel en zijn we bij mijn favoriete Ierse pub in East Lansing, Dublin Square, wat gaan eten en drinken. Ik heb een heerlijke kabeljouwfilet met Garlic Mashed Potatoes en groene boontjes gegeten. Voor de gelegenheid hadden ze een speciaal menu, dat was op zich jammer, aangezien hun kaart normaal zo onwijs goed is. Bij het eten konden twee Imperial Pints Stella Artois niet ontbreken, natuurlijk!

Na het eten zijn we weer even snel naar het hotel gelopen, het was erg koud en een paar mensen waren hun jas vergeten.. Daar hebben we nog even een drankje gedaan. Jess heeft snel wat van haar Passoa gedronken en ik heb mijn laatste drie Grolschjes gedeeld met Kevin en Glenn.

Daarna zijn we naar een bar genaamd Beggars Banquet gegaan, hier heb ik samen met Kevin en Glenn de rest van de avond pitcher na pitcher van het speciaalbier Spaten weggewerkt. Was volgens mij een mooie 7-7,5 procent bier. Heerlijk!

Uiteindelijk zijn we weer in het hotel beland, waar ik snel in slaap ben gevallen. Jess had minder geluk, wat ik me ook voor kon stellen, we lagen uiteindelijk met zijn achten in een hotelkamer voor maximaal vier personen. Rond een uurtje of vijf was Jess het wakker liggen zo zat dat ze twee minuten lang bezig is geweest om mij wakker te krijgen, waarna we toch maar naar huis zijn gereden. Wij waren ook de enigen die dat konden, de rest woonde allemaal minstens anderhalf uur rijden weg.

Al met al was het een hele leuke jaarwisseling!

Nieuwjaar
Op Nieuwjaarsdag werden we al veel te vroeg door Riley wakker gemaakt. Nadat we haar weer eventjes hadden opgesloten zijn we weer in slaap gevallen, gelukkig. Ik had een enorme kater na al dat speciaal bier, dus mijn dag begon erg rustig. We zijn uiteindelijk naar Gaye & Dale, vrienden van de familie gegaan om THE GAME te kijken. Michigan State speelde tegen uuh.. iemand voor één of andere cup. Zoals je begrijpt, mijn interesse voor American Football is nul-komma-nul.

s' Avonds zijn Jess, Dana en ik even snel wat gaan eten bij Jordan's werk, waarna we een filmpje hebben gehuurd en de rest van de avond lekker op de bank hebben gelegen. Een standaard katerige nieuwjaarsdag dus, nou ja, op de 'we-moeten-alle-oliebollen-die-nog-over-zijn-opeten' na dan ;)

De reis terug
Op zaterdag kwam dan ook het moment dat ik weer terug moest naar Nederland. Ik zou met Air France naar Parijs vliegen en dan met KLM naar Amsterdam. Mijn indruk van Air France is hetzelfde als mijn indruk van Frankrijk: prima maatschappij (/land), jammer dat er Fransen werken (/wonen).

Er waren bij het inchecken al allerlei problemen. De Air France medewerkers mogen blijkbaar niet in het KLM systeem en ik kon dus in eerste instantie niet ingecheckt worden voor mijn tweede vlucht. Pas nadat ik boos werd kon er iets gedaan worden. Het is toch compleet belachelijk? KLM en Air France zijn ÉÉN bedrijf. Wat is dat dan voor een onzin: 'we kunnen niet in het reservering systeem van KLM'. KLM zou niet eens een apart systeem moeten hebben!!!

Toen de vlucht.. Allemaal prima tot na het eten. Daarna heb ik vijf uur lang niemand meer gezien van Air France.. Geen drinken, geen snack, niets. Bij KLM (ZELFDE MAATSCHAPPIJ!) komen ze constant langs met water en sinaasappelsap en krijg je ook nog tussendoortjes.
De mevrouw naast mij was trouwens één van de twee typische 'francaises'. Voor degenen die niet weten waar ik het over heb: de eerste variant is een bloed mooie vrouw, de tweede variant is een 'het' met een snor, veel okselhaar en een riekende odeur.. Needless to say, I didn't get the first one ;)

Toen ik op Parijs aankwam, begon de ongein pas echt. Ik had een uur om bij mijn volgende vlucht te komen. Wat een hel. Niemand daar spreekt Engels. Ik ben door weet ik hoeveel achterlijken in het Frans afgeblaft. Ik zal jullie het gros daarvan besparen (ik word nog wit heet als ik er over nadenk). Eén voorbeeld was de security check. De dingen die daar misgingen:
1. Fransen zijn achterlijk. Al drie jaar mag je geen vloeistoffen meenemen. Overal staan borden. EN TOCH PROBEREN ZE HET. Resultaat: Clint staat ruim 20 minuten in de rij.
2. Franse security gasten zijn *&(%^-lijers. Ze houden er een aparte manier van werken aan over. Zo mochten een tal van mensen voordringen omdat ze hun vlucht moesten halen.. Dat mijn vlucht in 10 minuten zou vertrekken kon hun echter hun reet roesten.
3. Ze spreken alleen Frans en zijn niet duidelijk. Overal hangen borden van zaken die op de band moesten voor een X-ray. Schoenen stonden daar NIET bij. Ik hield mijn schoenen dus aan en wilde door de metaaldetector gaan. Begint die hond van een security lul toch tegen me te schreeuwen in het Frans. Belachelijk.

Ik moet ook zeggen dat ik tegen een vrouw (niet security) die bij de luchthaven werkte even uit mijn slof geschoten ben. Het was haar 'taak' om heel ongeïnteresseerd aan een X aantal mensen te vragen of ze vloeistoffen bij zich hadden. Ik was één van haar slachtoffers en dus begon ze een heel verhaal tegen mij, in het Frans. Ik had er al schoon de pest in dus ik, enigszins onbeschoft in het Engels: 'WHAT!?'. Waarop ze haar verhaal begon in het .. laten we het Engels noemen. 'Dzjou u haff aany Liquiddz?'. Waarop ik, nog steeds geïrriteerd, antwoorden: 'No I do not'. Daarmee was voor mij de kous af en ik wilde doorlopen. De vrouw vond het echter nodig om het woord 'vloeistoffen' aan mij uit te leggen. Geen goed idee als ik al 19 uur op ben. Halverwege onderbrak ik haar dan ook met: 'Does it look like A) I am some ignorant fuck who can't read and B) I have never travelled before? I do not need you to explain the word liquid to me, thank you very much, now leave me the hell alone'.

Ik vlieg NOOIT meer via of naar Parijs CDG. NOOIT. MEER.

Afsluiting
Dit is alweer het einde van de tweede blog reeks. Voor mijn volgende reizen doe ik dit zeker weer! Al zal ik een nieuwe URL moeten kiezen, aangezien 2008 over is. Tegen die tijd zal ik dat hier echter neerzetten!

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!

FedEx, véél beter dan UPS!

Afgelopen week heb ik een externe harde schijf besteld, een Western Digital My Passport Studio 500GB:

Mijn interne harde schijf begon enigszins vol te raken, plus nu kan ik eindelijk gebruik maken van Apple's Time Machine technologie, die in OS X ingebouwd zit. In Nederland betaal ik bijna 200 euro voor dit beestje, hier heb ik 119 euro betaald, wat inclusief de verzendkosten was. Door alle feestdagen heb ik gekozen voor 1 day shipping, wat natuurlijk ook het nodige kost.

Waar ik constant problemen heb gehad met UPS (of, zoals ik ze tegenwoordig noem: UPSUCK!), is FedEx echt een hemelse afwisseling. Er werd gezegd: we bezorgen het voor 15:00 en ja hoor, om 12:54 was de bezorger er al. Dat is toch al een heel stuk beter dan 'Oeps, we hebben je pakket vergeten in de vrachtwagen te stoppen, sorry'.

Kerst: jingle all around MI

Gelukkig is kerst weer over! Pff wat een vermoeiend gedoe hier in de VS! Ik mis de twee dagen kerst toch echt wel!!

Op Christmas Eve zijn we naar Jess vader gegaan. Daar hebben we de nacht doorgebracht en 's ochtends vroeg cadeau's open gemaakt en ontbeten. Ik heb o.a. een giftcard voor de bioscoop, een four pack Grolsch Swingtop (ik heb die Amerikanen toch goed afgericht he?!) en nog wat andere kleine dingetjes gekregen.

Daarna zijn we naar Dave en Dana gereden, nou ja, nadat we de
auto eindelijk aan het rijden hadden gekregen. De grond onder de voorwielen was zo bevroren dat we geen  centimeter naar voren konden komen. Bij Dave en Dana hebben we ook cadeautjes open gemaakt. Van Jess heb ik o.a. wat DVD's, een boek (The Film Club) en een heel mooi overhemd (Holister) gekregen. Van Dave en Dana een mooie trui (ook Holister) een giftcard voor de Mall en wat stocking (kerstsok) dingetjes en nog iets, wat ik me op het moment even niet kan herinneren, haha.

Ook Riley heeft van Jess en mij cadeau's gekregen: een set met vier speeltjes en een varkens oor om op de knabbelen (die ze in 10 minuten opgepeuzeld had, haha). Ze was heel goed in het kapot scheuren van de verpakkingen!

Daarna zijn we naar Jess' oma in Mnt Pleasant gereden, daar hebben we met een groot deel van Jess' familie gegeten en van Jess oma hebben we allebij nog een giftcard van $40 voor de Mall gekregen. Na de festiviteiten zijn we met Dave en Dana nog even langs de begraafplaats gereden waar Jess opa (en Dana's vader) begraven ligt. Onderweg kwamen we langs een huis met een absurd aantal versieringen (de foto's daarvan komen nog!). Toen we wegreden bij de begraafplaats kwamen we een enorme groep van zeker 10 herten tegen. Onwijs gaaf om die in de sneeuw te zien springen!

's Avonds zijn Jess en ik naar de film Marley & Me gegaan. Onwijs leuke, grappige en ook droevige film. Zeker een aanrader!

Vandaag (voor NL: 2e kerstdag) zijn we een aantal cadeau's gaan omruilen en hebben we wat dingen gekocht van onze giftcards. Ik heb o.a. the Dark Knight DVD, een nieuwe spijkerbroek (mijn oude zijn van de week gescheurd :( ) en een nieuw overhemd gekocht!

Het waren twee uitputtende dagen, maar ik ben wel verwend, dus ik mag eigenlijk niet klagen.
Ik zal na het weekend proberen wat foto's online te zetten!

Een druk weekend..

Ons weekend is lekker druk geweest, we hebben ontzettend veel gedaan en tegelijk heerlijk genoten.
Zaterdagochtend zijn we allereerst uit ontbijten gegaan bij Sophia's. Heerlijk gegeten, waarna we in de sneeuw en kou naar een mall zijn gereden. We moesten nog even wat kleine dingetjes hebben. Ik wilde o.a. kijken of ze een boek hadden bij Schullers.

Na 20 minuten gezocht te hebben voor een parkeerplek (tja, wellicht niet zo slim om de laatste zaterdag voor kerst naar een mall te gaan ;) ), konden we eindelijk naar binnen. Mijn boek hadden ze niet, maar hun andere vestiging had nog één exemplaar. Aangezien we toch al van plan waren om daar in de buurt naar de  bioscoop te gaan, hebben we hem vast laten leggen en zijn we daarheen gereden.

We waren al behoorlijk aan de late kant, dus ik ben snel naar binnen gegaan om het boek op te halen, eindelijk had ik mijn exemplaar van: "iCon: Steve Jobs, the Greatest second act in the History of Business". Een biografie over Steve Jobs, de CEO van Apple.

Zoals ik al aangaf, zijn we daarna naar de film gegaan. De nieuwe Will Smith film Seven Pounds is echt heel mooi en indrukwekkend. Zeker een aanrader!

De film was rond vier uur over, precies de tijd dat we mochten inchecken bij de Bed & Breakfast. Na een snelle late lunch zijn de dus richting downtown East Lansing gereden. De B&B was in één woord: geweldig! Alle details die de Inn keeper in de verschillende kamers had verwerkt, heel indrukwekkend. Onze kamer was de zogenaamde Summer Safari Room, met een jacuzzi en openhaard. Heel relaxt.
's Avonds zijn we naar de Ierse pub gelopen om wat te gaan eten. Voor het eerst vroegen ze daar ook niet om mijn ID toen ik een 'Pint of Stella' bestelde, wat altijd een welkome uitzondering is ;)

Na het lekkere eten zijn we terug gegaan naar onze kamer en hebben we nog een flinke tijd heerlijk in de jacuzzi gezeten, terwijl het buiten maar koud en guur was (en dan bedoel ik ook ECHT koud en guur: -17.2 graden Celsius!!).

Zondagochtend hebben we eerst heerlijk ontbeten in de B&B. Daarna zijn we even naar Best Buy gereden, omdat Riley de kabel van Jess' computer kapot had gebeten. Dat geintje koste weer een fijne 60 dollar! Daarna zijn we naar Jess' vader gereden, om Nick mee te nemen naar de film The Day the Earth Stood Still.. Op zich een prima film, maar wel velen malen slechter dan we gehoopt hadden.
's Avonds hebben we bij Jess' vader gegeten (lekker mexicaans buffet!) en een uurtje of twee geleden zijn we thuis gekomen, bij een extreem blije Riley, die ons enorm gemist had ;)

Goed, ik ga de kleuter zo in haar bench stoppen en nog wat lezen in mijn nieuwe boek :)

Clint

Buitengesloten

En dan zit je anderhalf uur buitengesloten, met een zes maanden oude puppy, in de sneeuw met -7°C..

Riley moest 'even' naar buiten. Het vervelende van Amerikaanse deuren is, dat het nog vrij lastig is om even snel te zien of ze op slot zitten of niet. Je kan een deur die op slot is namelijk van binnen nog steeds open doen, terwijl de deurknop vanaf buiten niet te bewegen is.

Riley en ik waren dus buiten en ik had de deur open gelaten. Deze is door de wind dichtgewaaid en toen zaten we dus buiten. Zonder sleutel, zonder telefoon en zonder portemonnee. FIJN!

Uiteindelijk heb ik iemand op straat gevonden van wie ik de telefoon even kon lenen en Dave kon gelukkig me uit de kou komen bevrijden (das het geluk van een eigen zaak!).

Maar goed, we hadden het wel ijs koud ;)

Veilig aangekomen

Het is hier nu iets over zeven uur 's ochtends en ik lig in bed met mijn ipod. Mijn vlucht gister was helemaal prima: aardige gasten naast mij, ik heb het eten niet meteen weer hoeven uitkotsen en dankzij het goede entertainment systeem heb ik me die negen uur wel vermaakt. Ik was vrij snel bij immigrations en daar was ik ook echt binnen een minuut doorheen. Wel ging de beste man direct na mij eventjes weg, wat me toch een klein beetje nerveus maakte. De koffers van onze vlucht kwamen op twee banden tegelijk, wat behoorlijk lastig was.. Ik had bijna mijn koffer niet gezien. Toen werd ik bij customs nog eens eruit gekozen voor een secundaire controle (zou dat met die immigrations officer te maken hebben gehad?).

Daarna snel naar huis even Taco Bell gegeten en naar bed.
(Mikn vinger is moe dus ik kap er even mee :p)