En daar ben ik dan

Na een lange reis ben ik gister eindelijk aangekomen! Wat een bevalling was het deze keer!

Schiphol

Het begon al op Schiphol. Ik had me gelukkig al online ingecheckt, want toen ik bij de incheck balies van Lufthansa kwam (ruim 2 uur van te voren) stond me er toch een rij! Wat bleek: Twee grond stewardessen hadden last van een 'ik wil alles controleren'-bui, waardoor mensen niet zelf de check-in kiosken mochten gebruiken en er dus uiteindelijk maar 2 van de vier gebruikt werden. Heel handig! Toen ik eindelijk aan de andere kant van de douane stond heb ik snel even een muffin bij Starbucks gehaald en ben toen maar snel naar mijn gate gegaan. De vlucht van AMS naar FRA was verder heel prettig.

Frankfurt

Op FRA aangekomen viel het me op hoe enorm warm het daar was. Volgens mij deed de airco het niet. In de rij voor BP-controle werd ik eruit gevist. De trut op Schiphol had vergeten een stempeltje op mijn BP te zetten dat ik de API controle al gewoon thuis online had ingevuld. Mocht ik dus bijna 20 minuten in een rij gaan staan bij een man die met 1 vinger kon typen, om vervolgens, nadat mijn paspoort gescand was te horen: 'oh, het staat al in het systeem'. No shit. :P

 De vlucht was erg lang en het was een codeshare met Air India. Hoewel ik mensen uit India normaal heel aardig en vriendelijk vind, zijn ze als ze op reis zijn enorm onbeschoft! Ze duwen je uit de weg, dringen voor en ik heb meerdere malen een tas in mijn gezicht gekregen. Het stekkertje van mijn Inflight Entertainment paste niet, waardoor ik hem de hele tijd vast zou moeten houden om geluid te krijgen. Uiteindelijk ben ik er achter gekomen dat een slim persoon voor mij hiervoor de stoel gesloopt heeft, waardoor het stekkertje wel vast blijf zitten. Ik ben die persoon enorm dankbaar! ;)

Voor het eerst in tijden vond ik het eten in het vliegtuig weer echt als vanouds niet te vreten. De snack pizza een uurtje voor het landen was daarentegen wel weer lekker.

Alles was lekker op tijd en het ging gesmeerd, totdat we geland waren.

Detroit

Hier ging het allemaal wat minder soepel. Ook omdat ik gewoon al enorm moe was en na 8 onbeschofte Indianen (of noem je ze anders?) voor je, ben je misschien licht prikkelbaar ;) De rij bij immigrations was niet heel lang. Ik was eigenlijk zo aan de beurt. De officer nam erg zijn tijd en bleef maar vragen stellen, wat mij natuurlijk zenuwachtig maakte. Ook de nieuwe 10-vingerafdrukken procedure neemt extra tijd in beslag. Na immigrations dacht ik het ergste gehad te hebben. Het duurde eeuwen tot mijn bagage eruit kwam en even dacht ik dat het uberbaubt niet meer kwam. De band stond namelijk 10 min. stil. Toen zag ik eindelijk die twee grijze koffers met oranje (hup Holland hup 10 aug. tegen de VS in de OS ;)) band.

Op naar customs! Nou mooi niet! Er waren net blijkbaar 5 vluchten binnen gekomen, waarvan 3 'risico vluchten'. De 7 rijen waren enorm! Ik heb ruim 45 min in de rij gestaan!

Toen ik eindelijk uit die hel was, stond daar gelukkig mijn schat en vergat ik al snel alle irritaties :)